Tromsø

Toch wel heerlijk, een dag niet hoeven te reizen … Op ons gemak ontbeten en meteen maar koffie gedronken, en om 10.30 op stap om Tromso te bekijken. Ons hotel ligt in het centrum, ideaal dus! Het was heerlijk weer: fris, 12-14 graden, maar de zon scheen volop. Tromso is niet groot, 60.000 inwoners. Een universiteitsstad dus veel café’tjes en restaurants; doet gezellig aan. Wel jammer dat er veel nieuwbouw tussen de mooie oude huizen staat, nieuwbouw in de vorm van fantasieloze betonnen blokken (zoals ons hotel …). In de buurt van de haven staan nog wel wat pakhuizen en woningen in oude stijl. We hebben op ons gemak wat rondgelopen. Bij een coffeecorner aan het marktplein troffen we reisgenoten Leo en Maria, die een tafeltje hadden bemachtigd op het terras. In het zonnetje koffie zitten drinken. Naast ons zat een jonge vrouw met wie we in gesprek kwamen: zij is Oostenrijkse en woont al jaren in Tromso, ze is dierenarts. Leuk gepraat over het leven hier in Noorwegen en de verschillen met Oostenrijk/Nederland en Duitsland. Het bevalt haar heel goed hier. Ze vertelde dat in Noorwegen veel Duitsers wonen en werken; zo werken hier in het ziekenhuis wel 50 Duitse verpleegkundigen en artsen. Ook vertelde ze dat in deze omgeving het vervoer tot kort geleden vooral over water ging, en pas vanaf 1970 de wegen zijn aangelegd. De mensen leven hier vooral van visserij en hebben er dan een boerenbedrijfje bij. We vroegen haar of het leven hier ook voor de inwoners zelf zo duur is; dat is het voor ons namelijk wel (overal zit 25% btw op …) Ze vertelde dat de mensen hier wel wat meer verdienen dan in de Duitsland en Oostenrijk, maar niet zo heel veel meer. De meeste mensen gaan hier niet zo vaak uit eten vertelde ze, ook voor hen is het best prijzig.
Na dit leuke gesprek zijn we allemaal onze eigen weg gegaan. Wij zijn via de haven over de grote brug naar de Ishavskatedralen (IJszeekathedraal) gelopen. Deze kathedraal is gebouwd in een bijzondere vorm (symboliseert de donkere tijd van het jaar en het noorderlicht); één wand bestaat uit een prachtig glas in lood raam (43 m hoog). De organist was aan het oefenen voor het concert later op de middag, daar hebben we even naar geluisterd.
Daarna zijn we verder gelopen naar de kabelbaan op de Storsteinen. Anders dan in de reisgids stond, waren we met de gondel in een paar minuten boven en niet in 40 minuten … Boven op de berg (op 420 m hoogte; je kon nog verder klimmen maar dat hebben we niet gedaan) hadden we een prachtig uitzicht over de stad. We hebben daar een tijd op het terras gezeten en daarna wat gewandeld op de berghelling. Ondertussen hebben we een schip van de Hurtigruten de haven zien binnenkomen, mooi om dat van zo’n hoogte te zien.
Rond 15.00 uur zijn we met de kabelbaan naar beneden gegaan. Via de nieuwbouwwijk (mooie houten huizen) en de lange brug (er stond veel wind, fris was het) teruggelopen naar het centrum. Daar hebben we wat boodschappen gedaan, en daarna maar eens naar het hotel om uit te rusten. Helaas konden we eerst onze kamer niet meer in; de sleutelkaart bleek niet meer actief. Dus van onze 3e verdieping terug naar de receptie, was zo weer geregeld (we konden later weer naar de receptie omdat onze internetcodes ook waren verlopen … wat onhandig allemaal). Na enige tijd hoorden we sirenes in de omgeving van het hotel; er bleek brand te zijn in een appartementencomplex verderop in de straat. Een tijdje uit ons raam gehangen om te kijken en als echte ramptoeristen zijn we maar naar buiten gegaan met fototoestel … we wilden toch al op stap om even wat te eten. Het was een akelig gezicht; brand helemaal bovenin het gebouw, eerst was er vooral rook maar na enige tijd sloegen de vlammen uit het dak. We zijn na verloop van tijd maar gaan eten (bij Burger King, altijd interessant om te zien of dat duurder is dan in Nederland – ja dat is het). Op de terugweg naar het hotel natuurlijk nog even bij de brand gaan kijken, was nog steeds niet onder controle. Nu (na 4 uur) inmiddels wel. Wat een spanning en sensatie zo op vakantie …
Morgen reizen we weer verder; dan gaan we via het drielandenpunt (Noorwegen, Zweden en Finland) terug naar Finland.