Banff en omgeving

Erg vroeg wakker, toch weer last van het tijdsverschil. Dus redelijk op tijd naar het ontbijt: 08.15 uur. Eerst bij de verkeerde zaal, die van het restaurant: daar wordt het uitgebreide ontbijt geserveerd en daar moet je voor bijbetalen. Wij kozen voor het 'gratis' ontbijt: een 'cold breakfast'. Dat werd in een conference room geserveerd. Totaal geen sfeer, van die grote ronde tafels, kale vloer, ergens stond nog een diascherm ... en op een paar tafels langs de ramen lag het eten: gesneden witbrood nog in de verpakking, met een tosti-ijzer ernaast, kleine zoete broodjes, een bak met vruchten. Verder bakjes yoghurt en grote voorraadpotten met cereals. En natuurlijk plastic bestek en kartonnen bordjes en kommetjes. Typisch Noord-Amerikaans. Het was wat rumoerig, want er zaten zo'n 50 Aziatische mensen in de zaal die flink met elkaar in gesprek waren. Gelukkig vertrok hun bus al vroeg, ze werden opgehaald door de reisleider en lieten ons toen in verbaasde stilte achter.
Om 10.15 uur zijn we met de auto eerst naar een supermarkt gereden, daar wat flesjes drinken en broodjes gekocht, vervolgens naar de 'Cave and Basin Historical Site' gereden. Daarvandaan hebben we de 'Sundance Trail' gelopen. Mooi hoor we zijn erg onder de indruk van het landschap! Zie foto's. Wel jammer dat onze vrienden de muggen ons erg enthousiast begroetten. Gelukkig had Rene het magische anti-muggen-spul uit Lapland meegenomen en dat heeft (gedeeltelijk) geholpen. We kwamen terug met een paar flinke muggenbulten. Toch niet zo vreemd dat sommige wandelaar lange broeken en bloezen met lange mouwen dragen. Maar ja het is ook warm. Overigens is het hier 's ochtends eerst nog koel: we begonnen de wandeling om 10.15 uur met 14 graden. Maar het warmt al snel op: toen we om 11.45 uur weer bij de auto terug waren was het inmiddels zo'n 26 graden.
Terug bij het beginpunt van de wandeling ontdekten we een gebouwtje dat een memorial bleek te zijn: voor de Prisoners of war tijdens de eerste wereldoorlog. De Duitsers, Hongaren, Oostenrijkers, Turken en Bulgaren die in Canada woonden werden niet vertrouwd als ze nog niet genaturaliseerd waren tot inwoner van Canada. Ze werden als 'vijandige vreemden' bestempeld en werden in kampen ondergebracht. Daar werden ze zelfs te werk gesteld als goedkope arbeidskrachten, om de nationale parken in te richten. Het was boeiend om in deze ruimte rond te lopen en de foto's en verhalen te bekijken. Wel grappig: toen we binnenstapten hoorden we wat verschrikt geluid: er zaten twee moeders hun baby's borstvoeding te geven. Niets aan de hand vonden wij (en zij) maar daar wordt hier in Noord-Amerika nog wel eens raar op gereageerd. Toen een van de baby's tijdens het drinken een verschrikkelijk pruttelgeluid produceerde en er vervolgens een nare stank in de ruimte begon te ontstaan, zijn we maar vertrokken.
Hierna zijn we naar ons hotel gegaan voor een siësta. De broodjes op onze kamer opgegeten. Rond 14.00 uur weer op pad: nu naar de Banff gondola. Daarvoor hadden we al een voucher, zat dus bij de reisprijs in. Dit voucher omgeruild voor tickets en in de rij gaan staan: heel erg druk. Een prachtige tocht naar de top van de Sulphur Mountain! Wel eng (vindt Annette) want die gondels schommelen zo ... Boven op de top hebben we (samen met een paar honderd andere toeristen) erg genoten van de prachtige vergezichten. Het was daar heerlijk, de zon scheen flink, helemaal niet koud zoals het bovenop een berg wel kan zijn. Toen we alles hadden gezien zijn we in de rij gaan staan voor de gondel naar beneden: zo'n rij die je ook in de Efteling en Disneyland ziet, met heel veel kronkels. Nou ja we hebben vakantie en alle tijd ...
Hierna in het stadje bij MacDonalds gegeten en vervolgens naar het hotel. Daar samen een pond kersen opgegeten (ze hebben hier heerlijke zoete kersen!), het andere pond gaan we morgen tijdens de lange en mooie autorit naar Jasper opeten.