The Cabot Trail

Vandaag ging onze reis verder, van Cheticamp naar Sydney. De enige route is via The Cabot Trail, die langs de noordelijke kust van Cape Breton Island loopt. Volgens de beschrijvingen een prachtige route met mooie vergezichten, haarspeldbochten, hellingen 10-12% ... Dat alles klopte.

Tijdens het ontbijt in onze Auberge waren we al bijgepraat door drie 'locals': mannen die al hun hele leven in Cheticamp wonen. De een heeft een restaurant, de ander deed iets met schepen en vissen, en wat de derde deed werd ons niet helemaal duidelijk. Ze spraken onderling Frans, maar toen we in gesprek kwamen werd het Engels. Ze vonden het maar apart dat we zoveel reisden in best korte tijd, en dat we dus ook zoveel moois missen. Ze hadden nog wel wat tips voor ons. We hebben goed geluisterd.

Rond 10.00 uur zijn we vertrokken. Wat warmer gekleed dan de voorgaande dagen, want de voorspellingen waren niet zo goed. Ook de regenjassen bij de hand. De autorit was vanaf het begin al mooi met inderdaad de beloofde vergezichten. De westkust is ruig, met hoge kliffen. Zo nu en dan gestopt bij een uitzichtpunt, en na enige tijd gestopt bij de start van de wandeling 'Skyline': aanbevolen door onze reisbeschrijving en de locals. Inderdaad een hele mooie tocht. Het hele gebied maakt trouwens onderdeel uit van het Cape Breton Highlands National Park, dus zo'n wandeling is goed aangegeven, paden en informatie goed bijgehouden. We hebben de hele tocht gelopen, totaal 2,5 uur. Eerst een mooi egaal pad, tot het viewpoint waar het allemaal om ging: aangelegd met vlonders en trappen, met indrukwekkende uitzichten. Daarna het resterende pad gelopen en dat was wat lastiger: smal, ongelijk, veel keien, flinke hoogteverschillen. Ook was het aardig wat warmer geworden. Maar we klagen niet! Zeer de moeite waard.

Een broodje gegeten in de auto en daarna verder met de tocht. Genoten van de prachtige omgeving en de mooie route. Tot aan de oostkust bleef het zonnig, daarna bewolkt en zo nu en dan mist. Aan de oostkust - die heel anders is dan de westkust, minder spectaculair maar ook mooi - zijn we nog een keer gestopt bij een viewpoint. Aan die kant van de route hebben we nog een coyote gezien! Hij stak zo snel de weg over dat we geen foto konden nemen helaas. Dat was dan het enige wild dat we hebben gezien, helaas geen elanden, die hier wel veel voorkomen.

Bij Ingonish verlieten we het national park maar reden we nog een tijd verder op de Cabot Trail: tot de Englishtown ferry die ons in een paar minuten naar het deel van het eiland bracht waarop Sydney ligt. Om 17.00 uur kwamen we aan in Sydney. Na het inchecken zijn we de stad in gelopen. Al vrij snel een restaurant (Ierse pub) gevonden waar we hebben gegeten. Er was live muziek, Iers. Gezellig. Na het eten een eind gewandeld over de harbour boardwalk. Het was lekker, rustig weer. Het vuurwerk in het kader van Canadaday had dus best door kunnen gaan, maar we hadden al gehoord dat verschillende dingen waren afgelast vanwege de dramatische weersvoorspellingen. Nou ja, dan maar de TV aan.