Rondrit en wandeling
Blijf op de hoogte en volg Bijtjes
06 Juli 2018 | Noorwegen, Skjolden
Vandaag weer een mooie tocht gemaakt: huisje - Solvorn - Ornes - Skjolden - Turtagro - Ovre Ardal - Fodnes - huisje.
We vertrokken om 9.10 uur, eerste stop Solvorn. Dit is een heel leuk plaatsje, veel typisch Noorse houten huizen en huisjes. Ze staan dicht op elkaar, sommigen vlak langs het water. Aan de overkant zie je het plaatsje Urnes liggen, met een mooi staafkerkje. We waren mooi op tijd voor de veerboot, die ook maar 1 keer per uur gaat. Er stonden al wel 5 auto’s, en na ons kwamen er nog 2. De (tot nu toe kleinste) veerboot was daarmee ook vol. Erg verrassend: je moet hier achteruit de boot oprijden. Nog nooit meegemaakt. We zijn tijdens de overtocht maar in de auto blijven zitten; er was niet veel te doen aan boord en trouwens ook geen ruimte. Er waren nl ook nogal wat fietsers en wandelaars opgestapt, en die stonden naast en voor de auto’s.
Na een kwartier varen kwamen we aan de overkant. Daar hebben we even op een parkeerplaats met mooi uitzicht gezeten. Vervolgens naar het nabij gelegen dorpje Urnes via wel weer een heeeeel smal weggetje. Daar is een bijzondere staafkerk, staat op de Unesco-lijst werelderfgoed. Deze niet bekeken, anders dan de vele wandelaars die de klim naar dit dorpje vanaf de aanlegplaats van de veerboot hadden gemaakt. Wij dus maar weer terug en vervolgens de weg naar Skjolden genomen. Die route was weer prachtig, 20 km langs het water. Maar de weg is smal, soms heel erg smal. Passeren kan dan alleen als een van de auto’s op een uitwijkplaats gaat staan, een kleine verbreding van de weg. Best spannend als je ziet dat er ook een streekbus rijdt (niet tegengekomen gelukkig). En aan het eind van dat smalle gedeelte kwamen we een auto met caravan tegen ... hoe die dat ging doen? In dit traject zaten twee tunnels, een van 600 m en een van 2 km. Niet zo heel vreemd, maken we vaker mee. Wel bijzonder: deze tunnels waren niet verlicht. En dat is toch best creepy, zeker die wat langere tunnel.
Na Skjolden verder naar Turtagro, en in die plaats de afslag naar rechts voor alweer een smal weggetje. Overigens staat deze route tot en met Ovre Ardal niet in de navigatie van de auto, daarom de Tom-Tom erbij gepakt die zelfs de meest afgelegen gebieden kent ... we hebben weer genoten van prachtige vergezichten, mooie besneeuwde bergtoppen, etc. In de buurt is een top van wel 2400 m, maar zo hoog zijn wij niet geweest. Wel erg hoog. Toen we na nogal wat kilometers afdaalden naar Ovre Ardal waren er heel wat haarspeldbochten te gaan.
Vanuit Ovre Ardal was het nog 6 km naar Hjelle. Die bestemming hadden we uitgezocht voor een wandeling (uit de informatie van de VVV in Sognedal). Op de parkeerplaats bij het Naturhus de wandelschoenen aan en - voor het eerst weer na Nordseter - onze jassen aan. Er was al meteen een mooie waterval bij de start van de wandeling, fotomoment. Eerst nog wel koffie gedronken in het café/natuurhuis iets verderop. Nog nooit zulke sterke koffie gehad pfff. Daarna, om ongeveer 13.00 uur, de tocht naar de waterval Vettisfossen gestart. Een wandeling in de categorie makkelijk, van een uur - anderhalf uur. Heerlijk gelopen, steeds langs de meestal wild stromende rivier, door de vallei met aan weerszijden van ons hoge berghellingen. Erg mooi. Een effen pad, veel stijgingen en soms dalingen. Best vermoeiend maar erg genoten van de omgeving. We hebben het gered tot Vettis, een gehucht met drie boerderijen / woningen waarvan er 1 café is. Van daaruit was het nog een uur naar de top van de waterval, langs een erg kleine bergpaadje, en een half uur naar de basis van de waterval, langs een iets minder klein bergpaadje. Dat hebben we maar niet gedaan, we zijn om 15.15 uur teruggewandeld naar beneden. Om 16.15 uur waren we weer bij de auto. Best moe maar voldaan.
Met de auto verder naar Fodnes. De laatste 10 km een gewone tweebaansweg, lekker ontspannen rijden dus. Aan het eind van deze weg, vlak voor de afvaart van de veerboot, stond een file. Onze eerste. Geen idee wat er aan de hand was, maar gelukkig legde iemand dat uit: er was een ongeluk gebeurd in de tunnel in wegnummer 5, die naar Flam gaat. Daar hoefden wij gelukkig niet heen, de weg naar de veerboot was toegankelijk. Maar het werd een hele opstopping, want de veerboot kwam volgeladen aan en de meeste auto’s moesten waarschijnlijk die route richting Flam hebben ... onze kant op was het niet druk, we stonden met 5 auto’s op de boot. Voorspoedige tocht en om 19.30 uur waren we weer in ons huisje.
-
14 Juli 2018 - 12:12
Tine:
En nu dan?! We zijn er nog niet!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley