Van Truro naar Moncton (New Brunswick)

Om 9.45 uur vertrokken vanuit Holiday Inn in Truro. Ook nu stonden er in de reisbeschrijving veel tips, dus het kon weer een volle reisdag worden. Er moest weer gekozen worden ... Dat hebben we goed gedaan vinden we zelf ;-)

Via Highway #2 (Glooscap Trail) zijn we naar Parrsboro gereden. Een mooie route langs de kust. Veel karakteristieke houten huizen gezien - overigens is de een wel veel beter onderhouden dan de ander ... - en in elk gehuchtje staat wel weer een typisch houten kerkje of grote kerk, ook de een beter onderhouden dan de ander. Onderweg nog even gestopt om een foto te maken van The Five Islands (volgens de legende gecreëerd door de god Glooscap van de Mi'kmaq Indianen, door klompen kei in de oceaan te gooien). Daar kwamen we in gesprek met een Canadees, die ook foto's aan het maken was. Hij wilde weten waar we vandaan kwamen (dat vraagt elke Amerikaan en Canadees die we spreken). In Parrsboro koffie gedronken.

Daarna de #2 vervolgd noordwaarts en bij Maccan afgeslagen richting het westen, om de 'Unesco World Heritage Site at Joggins' te bezoeken. Een gebied van 15 km lengte met kliffen waarin fossielen zijn aangetroffen, het meest complete overzicht in de wereld van het leven 300 miljoen jaar geleden. We hebben een rondleiding gehad over het strand. De fossielen zijn te vinden in stenen die daar gewoon liggen, en in de rotsen. Het zijn er zoveel dat ze ze gewoon laten liggen, en door de sterke stromingen worden er ook steeds weer nieuwe aangespoeld. Boeiend! We konden niet te lang op het strand blijven omdat het al snel hoog water zou worden (we zitten nu aan de kant van Nova Scotia waar sprake is van uitzonderlijk grote verschillen in eb en vloed). Geeft niet, wij moesten ook weer verder. In het Visitor Centre een tosti gegeten en daarna weer in de auto.

Verder gereden richting Moncton, en al vrij snel passeerden we de provinciegrens. We zijn nu in New Brunswick. In Moncton gaan we overnachten, maar we zijn eerst doorgereden naar weer een bijzondere plek: The Hopewell Rocks. Deze liggen 30 km ten zuiden van Moncton. Ondertussen maar eens weer benzine getankt want we maken heel wat kilometers. Het tanken gaat trouwens wat makkelijker dan een paar jaar geleden. Bij steeds meer tankstations kun je net als bij ons eerst tanken en daarna betalen - in Noord-Amerika was het omgekeerde gebruikelijk.

Bij Hopewell Rocks staat alweer een prachtig Visitor Centre. Ook het park omheen is erg mooi. Er zijn verschillende wandelingen uitgezet, mooie paden, duidelijk aangegeven. We zijn eerst naar 'The flowerpot rocks' gewandeld. Verschillende gigantisch grote rotsen, heel bijzonder gevormd, aan de onderkant smaller dan aan de bovenkant. Bij hoog water lijken het eilandjes (er groeien bomen en struiken op). Bij laag water lijken het gigantische bloempotten. Wij waren er op een moment dat je de smalle onderkant al wel kon zien, maar het was nog niet compleet laag water; we konden er dus niet omheen lopen. Er was wel een mooie stellage gebouwd, met trappen en platforms, van waaruit je mooi zicht hebt en foto's kunt maken. Hierna wat gegeten in het restaurant in het Visitor Centre. We hebben op het terras gezeten, want nog steeds een prima temperatuur (17.30 uur, 22 graden). Daarna nog een andere wandeling gemaakt naar 'The Diamond Rock'. Ook mooi. Om 18.00 uur weer in de auto gestapt en naar ons hotel in Moncton gereden.