Naar Rocky Harbour

Vandaag onze eerste lange rit op Newfoundland (hier spreken ze dat uit met de klemtoon op de eerste lettergreep, en dan snel achter elkaar uitspreken), en er zullen nog wat lange ritten volgen want wat is dit een groot eiland ... Toen we de Highway #1 East opreden stond er een bord met afstanden naar de grote plaatsen: St John, waar wij ook nog heen gaan, 890 km ;-). Maar goed, een etappe tegelijk. Vandaag zou de rit 335 km zijn, rechtstreeks, maar we hebben wat extra kilometers gereden: zie hieronder.

Om 9.15 uur plaatselijke tijd vertrokken we vanuit het hotel. Het was fris, en de voorspellingen waren niet geweldig. Dus lange broek en trui aan. We zagen weinig: dichte mist. Dat er mist hing hadden we al wel door; om 06.30 uur werden we wakker getoeterd door de scheepshoorn van de veerboot die uit de haven vertrok, in toen ook al dichte mist. Het eerste deel van onze tocht bleef het bewolkt, maar de mist trok wel weg. Helaas was die er wel weer toen we het Port au Port Peninsula opreden, een tip vanuit de routebeschrijving. Op de uiterste punt van dit schiereiland zouden we een mooi uitzicht hebben en onderweg waren er mooie dorpjes te zien. Gelet op de mist hebben we rechtsomkeert gemaakt en hebben we de gewone route gevolgd, verderop zou er een andere mooie route zijn. Vanwege de lange afstand konden we ze niet allebei doen, dus nu nummer 1 afviel kwam nummer 2 in beeld.

Terug op de Highway #1 en onze tocht vervolgd. Tegen 12.00 uur zijn we gestopt bij een wegrestaurant voor koffie en een kop soep: homemade chickensoup met groente. Jammie. Het was zo'n typisch wegrestaurant: kleine tafeltjes met bankjes (net een treincoupé), je kunt er de hele dag door ontbijten (voor de 'hungry' people dus ei, worst, etc met een berg friet). En het is tegelijk een winkeltje. Verder met onze reis.

Vanaf het begin genieten we van het prachtige landschap. Weer anders dan eerder op onze reis. Het lijkt wel wat op de Schotse hooglanden. In ieder geval indrukwekkende 'bergen' (400 - 800 meter hoog), ruig landschap, mooie meren. De wegen zijn ook hier slecht, het blijft erg opletten want je rijdt opeens maar zo door zo'n gat in de weg en dan schiet je zowat uit je stoel. Arme auto ...

Ondertussen verdween de bewolking en steeg de temperatuur. Waar het in de ochtend nog 17 gr was, werd het uiteindelijk 26 gr. Heerlijk!

Bij Corner Brook (25.000 inwoners, tweede stad van NFL na St John) zijn we van de #1 gegaan en hebben we de 'Captain Cook Trail' gereden. Een prachtige route langs de Bay of Islands met alweer prachtige uitzichten over de baai. In de verte zagen we de Blow-me-Down Mountains (leuke naam!) met besneeuwde hellingen. We moesten deze zelfde weg weer terugrijden om weer bij de #1 te komen, maar dat was geen straf. Hierna nog naar Steady Brook Falls gereden, een ander tip uit het boekje. Wel wat lastig te vinden, we hadden het al bijna opgegeven. Achteraf gezien hadden we niet goed opgelet en een bordje gemist. Hm. Na een steile klim door een bos (dus schaduw, heerlijk!) kwamen we bij een houten trap en vlonders, van waaruit je een goed zicht had op de waterval. Mooi hoor. Hierna terug naar de auto, getankt en in een keer door naar Rocky Harbour waar we om 17.00 uur aankwamen. Ingecheckt in ons hotel Oceanview dat inderdaad uitkijkt over de oceaan aan de overkant van de straat. Helaas ligt onze kamer aan de achterkant van het hotel ;-( Nou ja, we hebben heerlijk een tijd op van die mooie stoelen gezeten, uitkijkend over de zee ... Dat was na het eten. We hadden een leuk adresje gevonden, een soort souvenirwinkeltje met daarin een restaurantje. We denken dat het een familiebedrijfje is. Annette nam een cheeseburger, Rene een Mooseburger (elandenvlees). Het was lekker. Overigens nog steeds geen moose gezien ... behalve in die burger dan.