Flåmsbana en fjordsafari

Om 8.30 uur vertrokken, op tijd want we hadden een lange volle dag voor de boeg. Vanaf het park weg nummer 5 richting Laerdal. Dat betekende een veerboot, die vertrekt niet zo ver van ons vakantiepark vandaan, 10 km ofzo. Verrassend is dat wel dat de wachtrij voor de boot meteen na een tunnel begint. Wij namen de boot van 9.00 uur en waren om 9.20 uur aan de overkant. Daar weer meteen een tunnel, van 6 km. Iets verderop nog een: van 26 km. In die laatste waren drie heel bijzonder plekken: extra veel ruimte aan de zijkanten en blauwe en gele felle verlichting tegen de wanden. Heel mooi. Om de sleur van het rijden in deze lange tunnel te doorbreken lazen we ergens.

Om 10.15 uur kwamen we aan in Flam. Eerst verkeerd gereden: naar het centrum. Ook mooi. Stukje terug en toen zagen we al vele geparkeerde auto’s, campers en bussen. Bij het station nog een parkeerplaats kunnen vinden. Druk! Heel erg toeristisch. Het is ook een aanlegplaats van cruiseschepen, hoewel we later hoorden dat er nu nog maar drie per dag mogen komen, anders dan vroeger. We hebben meteen maar kaarten voor de trein gekocht. Net op tijd, er wordt op borden aangegeven welke treinen al vol zitten en dat waren er al een paar. Heen om 11.05 was nog mogelijk. We konden niet meteen terug, die trein was al vol. Pas met de trein van 13.30 uur. Op zich kwam dat net uit met onze reservering voor de fjord safari. Maar anderhalf uur doorbrengen in de eindbestemming Myrdal waar alleen een station is... de dame achter de balie raadde ons dat af en tipte ons om een station eerder uit te stappen; daar was in ieder geval een hotel waar je koffie kan drinken en wandelen naar een meer.

Eerst maar eens wat rondgelopen rondom de haven en het station van Flam. Er lag een cruiseschip aan de kade, en eentje verderop in het fjord. Veel toeristen en veel winkeltjes, cafeetjes enzo. Kop koffie gedronken met iets lekkers erbij, soort grote donut. Noorse omschrijving: Skollebolle.

Opeens was het tijd om naar de trein te gaan, we zagen dat vele andere toeristen dat ook deden. Ook deze trein zat vol. Het was een mooie en warme rit naar boven. Mooie uitzichten onderweg! Allemaal er even uit bij de Kjosfossen, een indrukwekkende mooie waterval. Wij zijn dus, zoals geadviseerd, uitgestapt bij het een-na-laatste station: Vatnahalsen. Samen met 1000 Spanjaarden. En op het perron daar stonden 1000 Aziaten te wachten op de volgende trein naar beneden. Wat een drukte. Ook rondom deze halte was niet veel te beleven; een hotel met terras, tuin en zwembad. Maar we hebben heerlijk in de schaduw van de bomen gezeten, het was al weer zo warm dat het voor ons in de zon niet aangenaam was. Eigen broodjes opgegeten. Mensen gekeken, vooral Spanjaarden dus. 

Met de trein van 13.30 uur weer terug. Ook die zat al bijna vol. We kwamen om 14.30 uur aan in Flam, mooi op tijd, konden meteen door naar het vertrekpunt van de fjord safari. Daar moesten we even wachten tot de twee boten vol waren. We kregen allemaal een charmante overal aan met zwemvest. Muts en duikbril mee, want het kan goed fris zijn op het open water. Mooie tocht in de zodiacboot gemaakt. Leuke gids/stuurvrouw die ons van alles vertelde. We hebben een bruinvis gezien, althans de vin ervan. Om 16.30 uur waren we weer terug aan wal.

Verder gereden want we hadden een hele rondrit gepland: via Gudvangen (in de uiterste punt van de Naeroyfjord ) en Vikafjell naar Vik. Dat laatste is een erg leuke plaats met veel mooie Noorse houten huizen. De tocht erheen was spectaculair! Een ssmalle en steile weg naar een grote hoogvlakte met daaromheen besneeuwde bergtoppen. Voor ons verrassend dat er in die kale vlakte veel huisjes stonden, vakantiehuizen?, waar ook auto’s bij stonden dus op dit moment bewoond. Ook de afdaling vanaf die hoogvlakte was weer prachtig. De rit daarvandaan naar Vik was ook mooi, het lijkt een groot skigebied te zijn. Ook veel campings met daarop vooral caravans en campers. Een eindje voorbij Vik, in Vangsnes, moesten we weer met een veerboot, als onderdeel van weg nr 13: naar Hella. Na een overtocht van ongeveer een kwartier (nog steeds aangename temperatuur, strakblauwe hemel, warm in de zon) reden we het land weer op. Ook hier weer een smalle weg langs de kust. Deze ging over in de 55, de Sognefjellveien. Om 19.32 was het nog 24 gr, blauwe lucht, en de zon schijnt nog volop. Om 19.45 uur waren we weer thuis.