Sainte-Marie among the Hurons

Om 9.00 uur weer present voor het ontbijt. Ook dit keer lang nagetafeld, leuke gesprekken gevoerd. En weer genoten van heerlijk eten: ei met spinazie en kaas in een schaaltje uit de oven, verse vruchten met een toef griekse yoghurt, een plak cake met blauwe bessen. We hadden de dag ervoor al gesproken over de vliegtuigramp, maar vandaag was het nog indringender: Rene en ik hebben verteld over de dag van nationale rouw. Wij zijn om 10.00 uur, 16.00 uur Nederlandse tijd, een minuut stil geweest. Er wordt ook hier in Canada aandacht besteed aan deze vreselijke gebeurtenis, zo werd de aankomst van het vliegtuig met de slachtoffers in Eindhoven rechtstreeks op TV uitgezonden.
Na het ontbijt hebben we adressen uitgewisseld en afscheid van elkaar genomen. Misschien treffen we Zara nog in Vancouver. Zij vertrekt morgen weer naar huis (in Vancouver) maar gaat nog een paar dagen weg en dat valt - helaas - misschien net samen met ons verblijf daar. We hebben afgesproken dat we in ieder geval nog contact hebben via telefoon of e-mail.
Nadat we afscheid hadden genomen van onze gastvrouw Yvonne zijn we vertrokken. We hebben een kleine omweg gemaakt omdat we nog naar een computerwinkel moesten: Rene was namelijk de adapter met snoer voor zijn laptop vergeten, wat betekent dat hij geen DVD's kan kijken. Een ramp ;-) Gelukkig vonden we via internet de keten Canada Computers. In hun winkel in St Catharine zijn we prima geholpen. Voor slechts 25 dollar een passende adapter met kabel. Rene blij.
Toen dus echt op weg naar Midland. Goed weer om te rijden, bewolkt, niet te warm (22 graden). Eerste deel van de route, tot ongeveer 30 km voorbij Toronto, was druk. Daarna werd dat minder en ook werd het landschap mooier. Meer bossen, glooiend. We zijn niet meteen naar ons hotel gereden, maar eerst naar het museum/vestingdorpje 'St Marie among the Hurons' gegaan. Een reconstructie van een nederzetting die daar 350 jaar geleden gedurende 10 jaar heeft bestaan, gesticht door Jezuïeten. Zij woonden en werkten in het gebied van de Huron-Indianen. In 1940 is men begonnen met de reconstructie. Heel bijzonder om door dit dorpje te lopen. Omdat de gereconstrueerde nederzetting daar al heel wat jaren staat, en het hout van de gebouwen verweerd is, doet het allemaal heel authentiek aan. Veel achtergrondinformatie, interessant.
Om 17.00 uur kwamen we aan bij ons hotel "Best Western Plus Highland Inn & Conference Centre" in Midland. Heel anders dan de B&B maar ook prima. Lekker gegeten in het Griekse restaurant in het hotel.