Inschepen op de Nordlink

Na een onrustige nacht in de trein (we hadden waarschijnlijk een machinist in opleiding, hij remde soms nogal plotseling, trok erg snel op) kwamen we stipt op tijd, dus 08.50 uur, in Helsinki aan. De wandeling gemaakt naar het speciale autoperron (ongeveer een kwartier lopen, en dat met tassen en koffers). Het duurde even maar uiteindelijk konden we de auto uit de wagon rijden. De vraag was wat we deze halve dag in Helsinki zouden doen. Het is zondag, dus er zou niet veel open zijn. En om 13.00 uur moesten we inchecken bij de boot, dus zoveel tijd was er nu ook weer niet.
Eerst maar een kop koffie gedronken bij een benzinestation. Daarna zijn we naar het Sibeliuspark gereden, om daar – verrassend – het Sibeliusmonument te bekijken. (Sibelius is een Finse componist). Dankzij de TomTom was dit makkelijk te vinden. Het was best lekker weer, in ieder geval regende het niet. Tegelijk met een groot aantal touringcars kwamen wij bij het monument aan. Die bussen spuugden net ontelbare aantallen toeristen uit, dus het monument werd enigszins aan onze blik onttrokken … Tussen de hoofden door hebben we nog wat kunnen zien. Daarna nog even aan de haven gezeten en wat door het park gewandeld. Vervolgens zijn we toch nog maar een keer naar de Temppeliaukio kirkko (Rotskerk) gegaan; daar waren we de eerste keer in Helsinki ook al geweest maar toen konden we vanwege trouwerijen niet naar binnen. Nu waren we er net na afloop van de kerkdienst (zondag …) en mochten we – samen met de toeristen uit al die bussen, die ook die kant op waren gegaan – naar binnen. Heel erg indrukwekkend, wat een mooie kerk. Niet op maar in een heuvel gebouwd. Sfeervol. Zie foto’s.
Helaas regende het flink toen we weer naar de auto wilden gaan, die we op 10 minuten afstand hadden geparkeerd. Toch maar gaan lopen, want we moesten richting de boot. Tamelijk nat geworden. Na ongeveer 20 km rijden waren we om 12.45 uur bij de haven. We konden meteen inchecken; de andere reisgenoten stonden al in de rij met de auto’s. Vrij snel kregen we het teken dat we de boot op mochten rijden. We moesten weer zeer strak parkeren. We kennen de routine inmiddels een beetje: tassen, koffer en laptop uit de auto en op weg naar onze hut.
Dit keer zijn we getuige geweest van de afvaart (om 15.00 uur). Daarna hebben we een dutje gedaan in de hut (’t is de leeftijd … en de onrustige nacht in de trein hoor). Om 18.30 klonk de intercom, het dinerbuffet stond klaar. Dus op stap naar het restaurant waar we lekker hebben gegeten, o.a. rendiervlees. Inmiddels zijn we weer in de hut, wat lezen en films kijken. En dagboek bijschrijven. We ontdekten dat internet (via een kabeltje …) het beter doet dan op de heenreis, het is wel een trage verbinding helaas. Dat zijn we niet meer gewend! Dus ik plaats de verslagen van gister en vandaag, maar de foto’s volgen nog, als we een wat betere verbinding hebben (morgen in het overnachtingshotel in Duitsland, of thuis).