De Noordkaap!

Na alweer een heerlijk ontbijt vertrokken we om 09.15 uur uit ons hotel. We waren van plan om het gebouw van het Sami parlement te bezoeken, maar we hadden ons niet gerealiseerd dat het vandaag zaterdag is en dan is het gesloten. Helaas. Gevolg was wel dat we mooi op tijd onderweg waren op weg naar ons hotel in Honningsvag. De dag begon bewolkt en fris (6,5 graden) maar toen we bij Lakselv aankwamen scheen de zon volop. De temperatuur was inmiddels opgelopen naar 12 graden. Heerlijk weer dus. Daar even gepauzeerd. Lakselv ligt aan het hoofd van het Porsangerfjord, het maakt deel uit van de gemeente Porsanger. Dit is de enige Noorse gemeente die offieel drietalig is (Fins, Samisch en Noors). In een winkelcentrum hebben we koffie gedronken. En René heeft een leuke zomerjas gekocht. Daarna hebben we wat boodschappen gedaan bij de Spar (broodjes voor de lunch, wat snoep, wat drinken). Vervolgens weer in de auto; na ongeveer 20 km al weer gestopt bij een parkeerplaats met mooi zicht op de Porsangerfjord. Dit is de op drie na langste fjord van Noorwegen en heeft een interessante kust met tientallen rotseilandjes en een grote rijkdom aan vogels. Honningsvag ligt aan het uiteinde van dit fjord.
Op deze parkeerplaats hebben we onze broodjes opgegeten. En we zagen in het zand aan het water een paar rendieren liggen. Natuurlijk op de foto gezet! Annette heeft nog even de temperatuur van het water gevoeld – ijzig koud.
Even verderop, in nationaal park Stabbursdalen, hebben we een prachtige wandeling gemaakt (anderhalf uur) door een natuurgebied naar de rand van het Porsangerfjord. Mooie natuur, heerlijk weer, en vooral heerlijk rustig. Wat een stilte! Eerst liepen we wat in de luwte, maar op een gegeven moment op een hoogvlakte. Veel prachtige vergezichten. Toen we bij het eindpunt waren (uitzichtpunt over het fjord) waar we alweer genoten van het uitzicht, zagen we ineens een rendier op 50 meter afstand … fototoestellen gepakt. Maar toen hoorden we een soort koeienbel (rendierbel?) en tot onze grote verrassing kwam er een hele kudde rendieren uit de begroeiing tevoorschijn! Ze renden ons op een paar meter afstand voorbij … wat een bijzondere ervaring.
Na deze wandeling zijn we verder gereden op de mooie route naar Honningsvag. Een weg die langs soms hoge berghellingen loopt, met vaak mooi zicht op het water en de bergen aan de overkant. We hadden ook nog steeds mooi weer. Onze TomTom had ons gewaarschuwd dat er tol betaald zou moeten worden op deze route, maar dat viel mee: voor de grote tunnel naar het eiland Mageroya, waar Honningsvag en de Noordkaap op liggen, bleek je geen tol meer te hoeven betalen. Een meevaller.
Om 16.10 uur kwamen we aan bij ons hotel in Honningsvag. Even wat verwarring, want er blijken twee Rica-hotels te zijn in deze plaats, en natuurlijk meldden we ons bij de verkeerde, maar we werden netjes doorverwezen naar het juiste hotel: Rica Bryggen Hotel. Daar ingecheckt, spullen naar de kamer gebracht (mooi, netjes en ruim), en even koffie gedronken. Warme kleren aangedaan want het kon koud zijn op de Noordkaap was ons verteld.
Om 17.30 uur in de auto naar de Noordkaap. En alweer een mooie route. Het landschap werd al snel weer kaal en onherbergzaam, we zitten ook wel erg noordelijk … indrukwekkend mooi. De laatste kilometers wel erg smalle wegen. Om 18.00 uur kwamen we aan bij het noordelijkste punt van Europa ;-)) Onze auto geparkeerd op het terrein waar zo’n 100 campers stonden en de kou in om de Noordkaap te verkennen. Wat een wind! Koud! Gelukkig scheen de zon de eerste paar uur, dat maakte het toch nog wat draaglijk. Veel foto’s gemaakt. Op enig moment zijn we het gebouw in gegaan en daar hebben we een paar uurtjes doorgebracht. Tentoonstellingen bekeken, even in de kapel zitten luisteren naar mooie muziek, de film bekeken, de winkel bezocht. Daarna gegeten: reindeerstew oftewel rendierstoofschotel. Het smaakte al weer goed. We troffen overigens verschillende van onze reisgenoten; een enkeling zat er al vanaf ’s middags, anderen waren ’s middags geweest, naar het hotel gegaan, en kwamen ’s avonds terug. Vanaf ongeveer 22.00 uur hebben we gezellig in het restaurant gezeten met z’n allen, mooie plekjes aan het raam, wachtend op middernacht. Dat we de middernachtzon niet zouden zien werd eigenlijk al snel duidelijk: het trok helemaal dicht, van het mooie zonnige weer van de middag was niets meer te merken. Helaas. Het was in de loop van de avond trouwens druk geworden: bussen vol toeristen kwamen aan. Toen het 00.00 uur was geworden en de zon niet te zien was, stroomden de bussen weer vol. Ook wij zijn toen maar vertrokken. Het was een bijzondere ervaring, die we niet hadden willen missen!
De tocht terug was natuurlijk ook een bijzondere ervaring, want het was dan wel bewolkt, maar nog steeds licht. Dat scheelt ook weer op die smalle weggetjes door de bergen. Om 00.30 uur waren we weer in ons hotel.