Van Finland naar Noorwegen

Om 09.00 uur zaten we aan het ontbijt. Dat was weer prima. Zelfs de roggebrij / pap gegeten (Annette dan). Even gevraagd wat gebruikelijk is en gehoord dat de Engelsen het met suiker eten, maar de Finnen met (veel) jam. Dat laatste maar gedaan en dat smaakte goed.
Om 10.20 uur vertrokken uit Menesjärven. Eerst terug naar Inari (30 km) en daarvandaan de weg op naar Kirkenes. Deze weg loopt bijna helemaal langs het meer van Inari, kilometers lang (170 km) met heeel veel bomen aan weerszijden. Wederom weinig ander verkeer. Op een enkele plek wat huizen, we denken vooral vakantiewoningen voor mensen die van vissen houden. We hebben een stop gemaakt in het dorp (nou ja, gehuchtje) Sevettijärvi. Daar wonen vooral Sami-mensen die na de oorlog vanuit Rusland hierheen zijn gevlucht. Het leek ons leuk om daar in het café een kop koffie te drinken. Tegelijk met ons kwam er een hele groep Finnen/Sami ook het café binnen. Wat voor taal ze spraken weten we niet (Fins? Laps?) maar we verstonden er niets van. Het is ons amper gelukt 2 koffie te bestellen; zij begrepen ons ook niet zo goed. We werden nadrukkelijk aangestaard, ze zijn hier misschien geen toeristen gewend? Vrij snel weer vertrokken. Inmiddels was het helaas weer gaan regenen. Verder gereden naar Neiden, net over de Noorse grens. Volgens onze reisgids stroomt daar de rivier Inari de zee in en kun je heel mooi de zalmen, die vanuit de zee de rivier stroomopwaarts in willen zwemmen, tegen de stroom zien opspringen. Wij hebben geen zalmen gezien. Jammer jammer.
Daarna aan het laatste stuk van onze tocht begonnen. De wegen zijn trouwens erbarmelijk slecht in Noorwegen, veel slechter dan in Finland. In Kirkenes was het helemaal ellende: wegdek met diepe gaten en kuilen, vol water. Ze waren er met de weg bezig, natuurlijk net op het deel waar wij volgens onze TomTom langs moesten om bij het hotel te komen. Dat ging niet door. Gelukkig een andere route gevonden en uiteindelijk (om 14.00 uur) bij Thon hotel Kirkenes aangekomen. Mooie locatie, aan het water. De kamer is ook prima, we hebben uitzicht over zee / het fjord.
Geïnstalleerd in onze kamer en daarna in Kirkenes rondgekeken. Niet veel te beleven; het is geen toeristische plaats. Het heeft 3500 inwoners en is de grootste stad van Oost-Finnmark, dat dan weer wel. Het is ook het eindpunt van de Hurtigruten; de passagiers kunnen vanaf hier met het vliegtuig weer naar andere bestemmingen. Ook Kirkenes is door het Duitse leger verwoest (in 1944), de inwoners hielden zich toen schuil in de mijngangen. Kirkenes ligt vlakbij de grens met Rusland; de officiële grenspost ligt ongeveer 30 km verderop bij de grensrivier Grense Jacobselv.
Er is hier overigens wel een VW-garage, er zijn verschillende mooie houten huizen en er is een winkelcentrum. Wat inkopen gedaan bij de supermarkt en in een sportzaak een winterjas voor Annette gekocht (ja zo koud is het hier … nee hoor zo afgeprijsd, die mocht niet blijven hangen). Het was trouwens inmiddels droog. Nog wel koud, 6 graden. Even terug geweest naar het hotel, op internet gekeken welke restaurants goede beoordelingen hadden en ’s avonds bij Shang Hai, chinees restaurant, gegeten. Dat was inderdaad prima. Biertje erbij want de wijn is zo duur, dat drinkt niet lekker. We hebben nog een fles uit Nederland op de kamer staan … Overigens was dit wel het duurste maal van de vakantie: we waren omgerekend bijna € 100,00 kwijt voor ons beiden bij de chinees, dat is ons in Nederland niet vaak overkomen!
Daarna weer naar het hotel en de laptop opgestart om het verslag te schrijven. Nu is het 23.25 uur en het is – natuurlijk – nog steeds licht. Wel bewolkt helaas.