Reis naar en aankomst in Pocono Mt.

Zaterdag 19 december 2009.

Zodra we allemaal wakker, gedouched en aangekleed zijn, gaan we naar beneden voor het ontbijt. Het is hier iets anders dan in Madrid, waar je toch nog wel wat broodjes. Hier heb je bagels, muffins, kaasomeletten, ook wel ‘gewone’ broodjes, die je in de toaster kan doen, en fruit. Nadat we zijn uitgegeten gaan we weer naar de kamer, om de spullen weer in te pakken en kunnen we naar de Wallmart. Dit duurt wel even, voordat we vertrekken, want er ligt een bult sneeuw van hier tot aan Holland en dat moet dus eerst van de auto af. Het ziet er wel prachtig uit nu buiten met al die sneeuw!

Bij de Wallmart moeten we even boodschappen halen voor in het huisje en natuurlijk wat kleding, aangezien we niks hebben. Het is hier werkelijk waar zo goedkoop he! Een leuk vest: $15,- = €10,50. Bobbypins(schuifspeldjes) $1,- = €0,70 voor 60 stuks! Echt lekker. Maar goed, door al met al wel veel goedkope dingen te kopen kan het aardig hoog oplopen.

Na lekker geshopt te hebben nog even snel geld pinnen bij de bank. En met z’n allen weer de auto in op weg naar Pocono mt. De wegen zijn zeer slecht, er wordt hier dus niet gestrooid of iets, want de wegen liggen vol met sneeuw. We hebben dan ook over een afstand van normaal 5 uur, toch wel ong. 9 uur gedaan. Aangekomen bij Pocono Lake, het vakantiepark waarin wij een huisje hebben gehuurd, moeten we de auto eigenlijk op de parkeer plekken zetten, maar door de vele sneeuw gaat dat niet helemaal lekker en zetten we dus de auto maar gewoon voor de poort. Mensen kunnen er nog wel in en uit. René en Annette gaan naar binnen om alles te regelen en LJ, Leo en ik blijven lekker in de auto zitten. Plots rijdt er een auto recht op ons af en wij denken even dat hij ons niet heeft gezien. Echter heeft deze auto ons wel gezien, juist goed, stopt voor onze auto, en doet z’n zwaailichten aan. Jawel, politie. Wij vinden het wel prima, en blijven lekker rustig in de auto zitten. Toch maar even de deur open doen als de agent naar ons toe komt lopen. Lullen ons er uit en op dat moment komt René net naar buiten omdat hij z’n rijbewijs even moet halen. We moeten gewoon even de auto verplaatsen naar de parkeerplaats en verder is alles prima. Okee. Doen we wel. En de agent gaat er weer vandoor. Ondertussen is Annette ook weer terug en rijden we een stukje door naar de andere slagbomen. Rijden natuurlijk eerst ons huisje voorbij, maar dan zijn we er. Het ziet er niet heel geweldig uit van buiten, maar zodra wij binnen zijn, is onze mening anders.

Wat een prachtig huis! Zo luxe en ruim en mooi! Echt wow! We zijn allemaal zeer tevreden. We hebben 3 slaapkamers, allemaal met 2 persoonsbed erin, 2 badkamers, washok, keuken, bureautje in de woonkamer met onze 2 laptops, mooie woonkamer, met huge tv en openhaard! En een leuke keuken, met van die hoge stoelen om aan de keuken te zitten. Als eettafel hebben we een picknicktafel! Geweldig toch!! Echt heerlijk. Verder hebben we natuurlijk, zoals iedereen al wel weet, een hot tub op de veranda. Dus die moeten Leonor en ik (en de rest natuurlijk ook, maar weet niet of zij gezellig met ons mee doen) maandag maar even proberen. En ook hebben we op de veranda een hangmat en een bbq. Zit je natuurlijk net op te wachten in de winter, maar leuk dat het er is! Verder hebben we ook allemaal een tv op de kamer. Ik weet niet precies hoe groot die op de andere kamers is, maar Leonor en ik mogen onze brillen wel opdoen EN een vergrootglas pakken, want anders zien we hem niet hoor! Maar daar gaat het natuurlijk ook niet om.

De kamers zijn trouwens snel verdeeld. Er is een grote kamer, met een kingsize bed, met eigen badkamer, die is (helaas) naar ‘onze’ ouders gegaan, de kamer daarnaast hebben Leonor en ik ons toegeëigend en dan blijft de andere kamer voor Lenny over natuurlijk. Iedereen blij dus dat scheelt.

Eerst even lekker uitrusten allemaal van de rit en daarna wordt er toch nog maar wat eten klaargemaakt. Want dat is al een tijdje geleden dat we iets hebben gehad. We hebben in de Wallmart macaroni iets gehaald, met kip en kaas. Klinkt zo lekker! Maar ik had er even niet bij nagedacht dat dat natuurlijk van die Amerikaanse cheddar kaas is. Van dat chemisch uitziende zooi. Maar goed. Toch maar weer proeven he, want misschien is het wel heel lekker. René, Annette, Leonor en Lennart eten er best flink van, maar ik pak toch maar een geroosterd broodje met abrikozenjam. En mm wat is dat lekker zeg! Stuk lekkerder, vind ik dan, dan die macaroni. Maar smaken verschillen natuurlijk.

Na het eten kijken we wat tv, zitten een beetje op de laptop etc. Komen erachter dat er op de tv een zender zit waarbij je zelf kan kiezen wat je wilt zien, zitten functies op als muziekclips, series en karaoke. Heel erg leuk. Al snel gaat Annette naar bed, die begint een beetje in te storten na twee lange dagen reizen. En na een tijdje verdwijnen ook de heren onder ons naar hun slaapkamers. Leonor en ik hebben nog geen zin om te slapen en gaan wat danspasjes leren via die ene zender. Ook blèrren we nog lekker mee met de karaoke. Om een uurtje of 3 USA tijd liggen wij in bed.

We halen ons de meest gekke dingen in ons hoofd, want er bewoog bij het keukenraam een blaadje, en dat heeft een man gedaan die op het dak zit, verder lijkt het, door het vest van Leo dat in de kast hangt, alsof daar iemand staat, dus we hebben een clown in de kast. Er is iemand in de kamer naast ons die snurkt, maar eerst alleen als wij aan het praten zijn, zodra wij stil zijn, horen we ook echt niks. Even later komt hier verandering in en gaat het gesnurk gewoon aldoor door, en ook nog harder. Dus lachen in bed natuurlijk. Ook zaten we naar elkaar te mopperen, want er is een lichtje van de stekkerdoos, dat flikkerde, en de wekkerlamp is veel te fel. Maar goed. Uiteindelijk dan toch maar besloten om te gaan slapen. Op naar de volgende dag!

Liefs, de SluiterBijtjes.